مبارک‌آباد (آبعلی)

نمایی از مبارک آباد، منطقه‌ای کوهستانی واقع در البرز مرکزی - ۲۰۰۹

مبارک آباد یا گت‌آه (در زبان مازندرانی به معنای آهِ بزرگ) در گذشته یکی از روستاهای دهستان آبعلی بوده‌است؛ سپس در هنگام تشکیل شهر آبعلی به بخشی از شهر آبعلی تبدیل شده‌است. منطقه ای کوهستانی واقع در البرز مرکزی با ارتفاع بیش از ۲۵۰۰ متر از سطح دریا با زمستانهای سرد و تابستانهای خنک دارای رودخانه و چشمه سارها با آب و هوایی مطبوع که فضایی بکر و زیبا را برای گردشگردان فراهم میکند .شغل قدیم مردم روستا کشاورزی و دام پروری بوده که به مرور زمان و با مهاجرت افراد مبارک آباد تبدیل به منطقه ای ویلایی شده است و اکنون بیشتر املاک واقع در منطقه ویلایی و در اختیار ویلاداران تهرانی است. در زمان پهلوی تعداد ۷ عدد ویلا جهت استفاده خاندان پهلوی و دربار در مبارک آباد ساخته شد که هم اکنون تعدادی از این ویلاها فعال است در شمال محله مبارک آباد در کنار سه چنار کهنسال امامزاده‌ای به نام امامزاده حمزه قرار دارد. این بنا در تاریخ نهم اردیبهشت ۱۳۸۲ شمسی به شماره ۸۵۱۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.آستان امامزاده حمزه با قدمت 900 – 800 ساله ، در فاصله 43 كيلومتري جاده تهران – آمل (هراز) و در شمال روستاي مبارك آباد واقع شده است .پلان اين بنا هشت ضلعي است كه روي طاق نماهايي قراردارد.بر بالاي اضلاع هشتگانه و جايي كه هشت به شانزده تبديل مي شود، يزدي بندهاي زيبايي وجود دارد.با توجه به پلان و نوع مواد مورد استفاده در بناي امامزاده حمزه (ع) و مقايسه آن با انواع ديگر ، قدمت بناي مذكور به قرون پنج و شش هجري قمري مي رسد.اقدامات مرمتي جهت استحكام بناي امامزاده حمزه صورت گرفته است كه شامل برداشت انبوه خاك اطراف بنا، ايجادديوار حايل در جبهه شمالي، شرقي وغربي برج، صفه سازي اطراف برج در شعاع دو متر، برداشت اندود قبلي خارج بنا، اندود نمودن بيرون و داخل بنا، آجر فرش نمودن فضاي داخل و ساماندهي محوطه اطراف برج مي شود.

این محله دارای یک مسجد به نام امام حسین است. در این مسجد طبق سنت‌های مذهبی اهالی در ایام محرم تعزیه برگزار کرده و از اطراف برای دیدن این مراسم به آنجا مراجعه میکنند

موسس و بانی تعزیه محله مبارک آباد حسین بابایی بود که در سال 1389 درگذشت.

مردم محله مبارک آباد هر سالانه میزبان جمع کثیری از هنرمندان، ورزشکاران، چهره‌های سیاسی و مسافرین گردشگر می‌باشند و از آن ها با خونگرمی و خوشرویی فراوان پذیرایی میکنند.